Stali bywalcy słoninkowej choinki (szczegóły post  #13)

Ten śliczny ptaszek siedział sobie na drzewie na wysokości moich oczu:

Praca dzięcioła dużego w wierzbie Iwie.

Sliczności zagościły przed mą chatę.



W kąpieli:


Edytowałam posta, ponieważ powiększyłam zdjęcia, wcześniej prawie nie było widać ptaszków.

Ostatnio edytowany przez Agaa (2007-01-26 20:23:17)

Alinka narzekała w Ptasich zagadkach , że trudno jej było sfotografować kwiczoła.
A ja mam to szczęście, że kwiczoły pod koniec stycznia odwiedzają drzewa pod moim oknem. Dzieje się to rano, przez parę dni, póki na jarzębinach są jeszcze owoce.
Masowo, w liczbie nawet ponad 50 sztuk, odpoczywają na pobliskiej wierzbie, a jest ich w pobliżu jeszcze więcej, bo na tej wierzbie co chwilę się zmieniają - jedne odfruwają, a siadają następne.

Poniższe zdjęcie jest ze stycznia ubiegłego roku - jarzębiny rosną wzdłuż chodników, a na wierzbie widać tylko kilka kwiczołów - ale wierzcie mi, że naprawdę pojawiają się tam dużymi stadkami

A to jeszcze wróbelek znad morza

Witam!
dawno tu nie zaglądałam (Tanja wie, dlaczego...)
Własnie wróciłam z krótkirgo urlopu w Beskidzie Niskim.
Oto moje trofea (nie wiedziałam, gdzie wstawić, ale - ponieważ były zarówno tytułowe sikorki, jak i kowaliki - zdecydowałam się umieścić je wszystkie właśnie tutaj):


Oto kowalik (był tak płochliwy, że udało mi się go "złapać tylko przez firankę):



Był też dzięcioł (młody, z tegorocznego lęgu, co widać po wielkości czapeczki):



Sikorki przylatywały o każdej porze, w dużych ilościach:





Długo nie mogłam rozpoznać zięby, bo była jakaś "wypsiała", zmyliły nie resztki godowego upierzenia:



Przylatywała też sierpówka (dzięcioł się stroszył i na nią syczał, ale ona miała to w nosie):



Były jeszcze sójki w dużych ilościach, ale widocznie nie lubiły herbatników.
Wieczorami przelatywały (i pohukiwały) sowy, ale było za ciemno i za daleko dla mojego aparatu.
Jastrzębie, myszołowy i orzeł (!!!!) nie chciały pozować. Orzeł siedział spokojnie na stercie, mówiąc kolokwialnie, gnoju do momentu, gdy nie wyjęłam aparatu. I tyle go widziałam...


Pozdrawiam
Ela